Drukarka fleksograficzna. Jak działa i do czego służy?
Drukarka fleksograficzna to rotacyjna maszyna do drukowania wypukłego, w której elementy drukujące umieszczone są powyżej elementów niedrukujących. Farba drukarska nanoszona jest tylko na elementy drukujące, czyli wypukłe. Fleksografia to jedna z najbardziej uniwersalnych technik druku, umożliwiająca wykonanie nadruku na niemal dowolnym podłożu. Narodziła się w Stanach Zjednoczonych w 2. połowie XIX wieku i od tego czasu dynamicznie się rozwija. To także jedna z najtańszych w przygotowaniu technik drukarskich. Maszyny fleksograficzne są powszechnie wykorzystywane w branży opakowaniowej. Sprawdźmy, na jakiej zasadzie działają i jakie podłoża mogą zadrukować?
Zasada działania drukarki fleksograficznej
Drukarka fleksograficzna działa na zasadzie rotacyjnej. Jej podstawowymi elementami składowymi są dwa walce oraz dwa cylindry, które tworzą razem zanurzeniowy zespół farbowy. W maszynach fleksograficznych wykorzystywane są szybkoschnące farby ciekłe i elastyczne podłoża drukowe. W fazie przygotowawczej forma drukowa zostaje umieszczona na cylindrze formowym, a jej wierzchnia warstwa rozciąga się. Zmiany w obrębie kształtów i kolorów są uwzględnianie w nowoczesnych programach komputerowych, aby nie doszło do zniekształcenia obrazu, czyli dystorsji. Formy drukowe mogą być przygotowywane w systemie CTP lub konwencjonalnie. Drukarki fleksograficzne mogą być wielocylindrowe lub posiadać jeden cylinder centralny. Wykorzystuje się w nich farby rozpuszczalnikowe, wodne, eletronoutwardzalne i – najczęściej ze względu na najniższy koszt – fotoutwardzalne. Najpowszechniejsze drukarki fleksograficzne są zwojowe, co oznacza, że podłoże drukowane podawane jest z roli.
Walec farbowy, czyli duktor obraca się i nabiera farbę na swoją powierzchnię. Z duktorem styka się raster, czyli walec rastrowy z charakterystycznie wyżłobioną powierzchnią, na którą dostaje się farba. Nadmiar farby z wałka rastrowego zgarnia rakiel. Farba następnie przekazywana jest na cylinder formowy i podłoże drukowe, by w końcowym etapie zostać utrwalona za pomocą cylindra dociskowego. Generalna zasada jest taka, że im więcej wyżłobień na rastrze, tym bardziej równomierna warstwa farby, a im głębsze wyżłobienia – tym więcej farby zostanie naniesione na podłoże. Forma drukowa wykonana jest najczęściej z fotopolimeru, gumy lub tworzywa sztucznego. Za zachowanie odpowiedniej konsystencji farby w maszynie fleksograficznej odpowiedzialne są lepkościomierze.
Zastosowanie drukarki fleksograficznej
Drukarka fleksograficzna znajduje szerokie zastosowanie w branży opakowaniowej. Urządzenia tego typu umożliwiają wykonywanie nadruków na podłożach nienasiąkliwych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza na foliach. Maszyny fleksograficzne mają zatem duży udział w procesie produkcji opakowań foliowych. Z pewnością przyczyniła się do tego możliwość szybkiego odparowywania oraz utwardzania farb. Nowoczesna drukarka fleksograficzna umożliwia dodatkowo połączenie druku i obróbki, ponieważ wyposażona jest w wykrojniki rotacyjne i opcję uszlachetniania druku. Maszyny fleksograficzne wykorzystywane są także do produkcji etykiet samoprzylepnych oraz wykonywania nadruków na kartonie i tekturze falistej. Udział fleksografii na etapie przetwórstwa opakowań giętych jest bardzo duży.
Podłożem drukowym we fleksografii może być również laminat, plastik, papier workowy, bibuła czy aluminium. Fleksografia wykorzystywana jest nawet do drukowania prasy, książek czy ubrań! Przełomem w branży poligraficznej są autonomiczne maszyny fleksograficzne, które wyposażone są w kamery VTS i samodzielnie przysyłają precyzyjne dane do komputera. Fleksografia jest opłacalna nawet przy produkcji niskonakładowej, a jakość wydruków fleksograficznych nie dobiega od tradycyjnych offsetowych.